KİM SUÇLU…?

Bu haftaki köşe yazımın konusunu düşünürken, Kocaeli gündemine biraz göz atayım dedim.

Gündeme bomba gibi düşen dayakçı anne videosu gözüme çarptı.

Yazımın konusunu bulmuştum, bulmasına fakat yürek yakan konu hakkında ne söyleyeceğimi, cümleleri nasıl yazıya dökeceğim konusunda biraz zorluk çekeceğimin farkına vardım.

Kısa sürede sosyal medyada, hızlı bir şekilde yayılan ve milyonların tepkisini çeken dayakçı anne olayını bilmeyen kalmamıştı. 

Olay, 14 Nisan 2020’de yaşanıyor.

Bir anne 14 yaşındaki kızını insafsızca, öldüresiye dövüyor.

İzlediğimiz videoda anne, kızını dakikalarca vicdansızca dövüyor…

Peki kızını döverken yanında tepkisiz izleyen ve utanmadan videoya çeken adam neden müdahale etmedi?

Burada kim suçludur? 

Hangisi daha vicdansızdı?

Acımasızca kızını döven anne mi yoksa vicdansızca bu olan biteni videoya çeken mi?

Bir çocuk ne yapabilir ki bu kadar dayağa maruz kalacak?

Sözde vicdansız anne dövüyor ve sözde vicdansız baba izlemekle kalmıyor, adice birde videoya çekiyor.  

İki vicdansızın videosunu izlerken insanın tüyleri ürperiyor.

O videoyu izlerken o minik yavrunun yediği dayağı yemiş gibi oldum. Her yerim acıdı, yüreğim acıdı…

Bir anne 9 ay boyunca karnında taşıdığı, yıllarca emek verip büyüttüğü evladına nasıl bu kadar vicdansızca, canı yanmadan kıyabilir.

Sosyal medya da hızla yayılan ve vatandaşların ayaklandığı bu video üzerine polis olayla ilgili soruşturma başlattı.                                                                                                                                 

Gözaltına alınan annenin ifadesi şöyle, “"Çocukları eskiden aldılar. Çocuklarıma gidip geliyorum ilgileniyorum. Zor bir süreçten geçmiştim bir birlikteliğim vardı onunla ilgili bir şeydi . Videoyu çeken eşimdi. Bana tuzak kurdu.Dayağın hiçbir açıklaması yok. Çocuğa vurma sebebim, kızım bizim bahçe kapısına oturmuş çişini yapıyordu. Yanında da iki erkek çocuğu vardı. 'Ev yokmuydu, oğlan çocukları sana bakıyor' diyerek dövdüm. Kim attı görüntüyü bilmiyorum nasıl öğrenebilirim onu da bilmiyorum. Bu olay aylar önce olmuş bitmiş olaydı. Çocukların ifadesi alındı. Çocuğu döven anne olsaydım bir sürü video olurdu. Bir kez dövdüm. Bu video ile ilgili sosyal medya da paylaşacağını söylediği için ben gidip polise söyledim. Benim psikolojim düzelsin diye alındı bu çocuklar. Daha önceden eşimle ilgili şikayetçi olmuştum. Benim çocuğumu 1 haftalıkken eşim kaçırmıştı. Bu kasıtlı çekilen bir görüntü. Ben yıllardır bakıyorum onlara. Bu ikinci birlikteliğim benim. Çocuklarımı alıcam. Dayakçı bir anne değilim. O görüntüleri ilk defa sosyal medyada gördüm. O görüntülerin hiçbir açıklaması yok. Ellerim kopsun. Ben de annesiz babasız büyüdüm. Babamı hiç bilmiyorum. Beni annem büyüttü. Benim annem bile öyle vurmamıştır. Ben çocuğumu dövdüğümü savunmuyorum. O kadar üzüldüm ki benim çocuğum 'anne' diyor ben vuruyorum.”ifadesini kullanmış

Bana göre ifadesi çokta inandırıcı gelmedi.

Bir anne ne yaşarsan yaşasın evladına canına, kanına bunu yapmaması gerekir.

Bi annenin gerekçesi bu olamaz…

Vicdanları sızlatan bu görüntüler sosyal medyada gündem olmasına oldu. Ancak gelin görün ki bu ve buna benzer binlerce olay her gün yaşanmaya devam ediyor.                                                             

Yaşadıklarımızı şiddete dökmek, vurup, kırmak çözüm değil, vicdansızlıktır. 

Bir düşünün, biraz empati kurun…

Kim bilir o küçük bedeni nasıl acımıştır…  

**

Anne bir sanatçıdır, en güzel eseri de yavrusudur. ...

Sağlıkla ve Sevgiyle kalın...