Küçük Bisen’e hafta içerisinde bazen babannesi Vasyive Bodolı yardım ediyor. Çayırova’da harabe bir evde komşularının verdikleri yiyeceklerle yaşamlarını sürdüren Çerkez ailesinin tek geçim kaynağı ise askeri ücretle bir fırında çalışan baba Abdurahman Çerkez. Babanın da bir ayağı doğuştan beri özürlü. 1 yıl önce Suriye’deki savaş yüzünden Osmaniye’ye geldiklerine dile getiren Babaanne Vasviye Bodolı, “Bir gece oğlum ve ailesinin yaşadığı eve bomba isabet etti. Ben oğlumu ve ailesini enkazın altından çıkararak onları aldığım gibi Osmaniye’ye getirdim ve burada 1 yıl oturduktan sonra geçtiğimiz ramazan ayı içerisinde de Çayırova’ya geldik. Torunlarımın babası 900 liraya bir işte çalışıyor. Bu parayla yaşamlarını sağlamaya çalışıyorlar. Ben gündüzleri sabah 7.30 da torunlarımın yanına geliyorum. Bazen ise işim çıktığı içinde gelemiyorum. Akşamları ise büyük oğlumun yanında kalıyorum. Onlarda kirada oturuyorlar. Ben gelmediğim zaman evin her şeyini 9 yaşındaki torunum Bisen yapıyor” diye konuştu
ZOR ŞARTLAR ALTINDA GEÇİM!
Soğuk kış günü çok zor şartlar altında geçimlerini sağladıklarını ve sobayı yakmak için kül ile ısındıklarını söyleyen Bodolı, “Ben haftanın 5 günü sabah erkenden gelirim, akşam da tekrar giderim. Hafta sonları gelmem cumartesi, pazar kendi evimde kalıyorum. O zaman tüm evin her şeyini torunum yapıyor. Evde su olmadığı için torunum Bisen suyu dışarıdan getirip bulaşıkları beraber veya o tek başına yıkıyor. 9 yaşındaki torunum Bisen kardeşlerine annesi olmasına rağmen hem analık, hem de babalık yapıyor. Bununla da yetinmeyim doğuştan yürüme özürlü olan ve tekerlekli sandalyede yaşamını sürdüren annesinin de her şeyi ile küçük torunum ilgileniyor. Bu kış günü şimdilik mahallemizde yaşayan bir doktorun verdiği kömür sobası ile ısınmaya çalışıyoruz. Komşularımızda bize yakmak için kömür verdiler oda bitti. Ben de sokakta ne yakacak ne bulursam getirip yakarak torunlarımı ve gelinimi ısıtmaya çalışıyorum’’dedi.
TEK İSTEĞİ ANNESİNE AKÜLÜ ARABA!
Ailenin bütün işlerini gideren ve fedakârlıkta sınır tanımayan 9 Yaşındaki Suriyeli küçük Bisen,“Sabah erkenden kalkıyorum. Okula giden kardeşim Muhammet Cemil’i giydirip onun kahvaltısını hazırlayıp okula gönderiyorum. Okula gitmeyen diğer kardeşim Musa’nında kahvaltısını yaptırıyorum. Annem yürüyemediği için onu tekerlekli sandalye ile tuvalete götürüyorum. Annem, babam ve kardeşlerimle birlikte kış geldiği için ve de havalar çok soğuk olduğundan dolayı hepimiz sobanın yandığı oda da yatıyoruz. Ben ve kardeşlerim tek istediğimiz annemize bir akülü araba. Çünkü dışarısını çok merak ediyor. Gezip görmek istiyor. Başka bir şey istemiyoruz. Annemize bir akülü araba alınırsa dünyanın en mutlu çocukları biz olacağız. ‘’dedi.
