Tam 11 yıl oldu..
Babamı toprağa gömeli o zalim hastalıktan kaybedeli.
Babamı ebedi yolculuğa uğurlarken, film şeridi gibi hayatı gözümün önünden akıp geçti. Yaşadıklarımız, yaşanmışlıklar ve hayaller. İşte hayat bundan ibaret sevgili dostlar. Sadece bir kaç saniye...
Çok zor bir dönem geçirdim, babam benim kahramanımdı babam benim her şeyimdi. Hani derler ya “ “Acıyı çeken bilir”. Acı, yaşayan insan acı çekenin halinden daha iyi anlar. Ne kadar zor olduğunu hakikatten yaşayan bilir. Kolay anlatılır, kolay yazılır lakin kolay yaşanmaz.
O dönemde beni teselli etmeye çalışan o kadar çok dostum vardır ki hepsine çok teşekkür ediyorum. Beni sakinleştirmeye çalışırken söylenilen bazı cümleler sadece canımı yakıyordu. Oysa ki ben onları duymak istemiyordum.
“Beterin beteri var.” Elbetteki beterin beteri var buna itirazım yok. Lakin insan acı hissiyatını yaşarken o anda bunu duymak istemiyor. Soru sorulmadan, sözleri kesilmeden, ısrar edilmeden, gözlerinin içine bakarak sadece seni anlamalarını ve yanında olduklarını bilmelerini istiyor. O yüzden inanın hiç sevmem bu “Beterin beteri var” geçiştirme cümlesini.
Şu anda hepimiz uzun yıllardır hafızalarımızdan silinmeyecek günlerden geçiyoruz. Hepimizin ruh sağlığı olumsuz etkilendi. Bir çok kişi ailesini, yakınlarını kaybetti. Belki de sakat kaldı. Maddi ve manevi bir çok kayıp verildi.
Derinden acı yaşayan insanlar uzun süre tepki vermezler, duygularını dışa vuramazlar.
Bu süreçte olayı yaşayanlara, yakınlarını kaybedenlere yapabileceğimiz en büyük iyilik onları dikkatle, sevgiyle, empati kurarak dinlemek ve sözlerini kesmeden, yalnız olmadıklarını hissettirerek paylaşmak acılarını. Ruhsal yaraların en büyük ilacı sevgi, şefkat ve yardımlaşmadır. Depremzedelerimizi dikkatle dinleyelim. Sözlerini kesmeyelim, geçiştirmeyelim bırakalım acılarını paylaşsınlar.
Aslında bizler millet olarak empati yeteneği güçlü insanlarız. Her şeye rağmen insanlarımız adeta yardım etmek için birbirleri ile yarışıyor. Güzel ülkemin güzel insanları ne mutlu bizlere.
Tabii bir de bu durumu insanların acılarını sosyal medyada paylaşan bir kesim de var. Belki de bu paylaşımları sadece yapmak için yapıyor daha çok takipçi daha çok beğeni almak İçin. Bu kısım beni ilgilendirmez. Lakin başkalarının acısını bu derece acıtasyon yaparak malzeme yaparak kullananlara soruyorum;
Siz onların yerinde olsaydınız, bu şekilde paylaşımlar hoşunuza gider miydi?
Biraz düşünün lütfen..
Yaşadığımız bu süreç goygoyculuk ya da durumu arabeske bağlama zamanı değil.
Yaşadığımız bu süreci bu büyük felaketi kimseyi incitmeden birlik, beraberlik, yardımlaşma, dayanışma içerisinde birbirimizin derdine derman olarak hep birlikte geçirmeye çalışalım.
Başın sağolsun milletim, geçmiş olsun TÜRKİYE’M.
Sağlık ve Sevgiyle kalın..
Rastgele İNSANLIK!
