Ne zor şey insanın kedini sevmesi!
Kusurlarıyla, hatalarıyla, yanlışlarıyla, fiziksel görünümüyle..
Kendini sevmek; fiziksel ve psikolojik sağlığımızı destekleyen ve ruhsal gelişimimizi düzenleyen eylemlerden meydana gelen bir kendinden hoşnut olma halidir..
Elbette kendini sevmek kusursuz olduğumuz anlamına gelmiyor..
Belki bir çoğumuz hayal ettiğimiz fiziksel özelliklere sahip olmayabiliriz. İstediğimiz boya, istediğimiz kiloya..
Ayy valla ben değilim mesela. Şu pandemi döneminde bir göbek yapıştı kaldı ki bana sormayın. Adeta bütünleştik onunla:) Ee bendeki sorun da şu ki öyle diyetler falan sıkar beni. Sanki özgürlüğümü kısıtlar gibi. Olsun bu halimle de seviyorum kendimi. Her ne kadar kıyafetlerimde saklamaya çalışsam da mutluyum böyle. Beni bu düşünce rahatsız etse belki işin kolayına kaçar aldırıveririm göbeciğimi:)
Şayet “Daha zayıf olursam kendimi daha güzel hissederim ve bu yüzden kendimi sevebilirim.’’ düşüncesi kafanızda varsa ve bunu kafanızdan atamazsanız ve bunun İçin çabalamazsanız kendinizi sevmeyi inanın başaramazsınız..
Belki bu küçük bir örnek hayatımızdan ama insan kendini kusurlarıyla da sevmeli. Nasıl başkalarını olduğu gibi kabul ediyor ve sevmek için çaba gösteriyorsak insan kendine de böyle davranmalı..
Başkalarını sevmek de bu yüzden kolaydır zaten. Onları mutlu etmek için çabalamak, hatalarını affetmek daha kolay gelir insana..
Çünkü biz onları olduğu gibi seviyor ve kabulleniyoruz..
Kendinizi de olduğunuz gibi kabullenin. Başkalarına verdiğiniz değeri önce kendinize verin!
Kendini sevmek; her şeye rağmen var olma cesaretini göstermektir. Eşsiz doğamızla, hiçbir şeyi değiştirmeye çalışmadan olduğumuz gibi olabilmektir..
Bizler Allah’ın kendimize emanetiyiz. Bu yüzden iyi davranalım kendimize iyi bakın ona yine kendimiz için..
Son olarak Osho’nun sözünü bırakıyorum buraya hep hatırlamanız İçin;
“Hayat küçük şeylerden oluşur. Eğer sen seversen büyük olurlar.”
Kendinizi sevmeniz dileğiyle..
Sevgi ve Sağlıkla kalın.
Rastgele İnsanlık!
